Lil Nas en de groeiende populariteit van queer artiesten

Popsterren die openlijk queer zijn, zijn geen volledig nieuw fenomeen. De zichtbaarheid en openhartigheid waarmee artiesten als Lil Nas X zich presenteren en mainstream succes oogsten, zijn dat wel.

Queer popsterren, ofwel popsterren die zich niet identificeren als heteroseksueel, zijn van alle tijden. De succesvolle en invloedrijke Elton John had in de decennia na een interview met Rolling Stone in 1976 waarin hij aangaf niet heteroseksueel te zijn nog steeds een grootse carrière. Boy George, destijds zanger van de populaire popband Culture Club, liet in de hoogtijdagen van zijn carrière weten ook op mannen te vallen. Melissa Etheridge identificeerde zich in 1993, toen ze geregeld in de hitlijsten was te vinden, publiekelijk als lesbienne.

Tegelijkertijd zijn er genoeg artiesten die, om welke reden dan ook, hun seksualiteit verborgen hielden of pas veel later in hun carrière uit de kast kwamen. George Michael, die in de jaren tachtig als lid van het duo Wham! een tieneridool was, sprak in 1998 voor het eerst over zijn seksuele geaardheid. Jarennegentigicoon Ricky Martin zei in 2010 voor het eerst dat hij homoseksueel was.

Artiesten kunnen er natuurlijk voor kiezen hun privéleven niet te bespreken, maar hun liefdesleven is wel een onderwerp dat vaak terugkomt in de muziek. Ook van de popsterren die geen geheim maakten van hun seksualiteit, waren er maar weinig die het aandurfden in hun liefdesliedjes expliciet over mensen van hetzelfde geslacht te zingen.